Οι μαθηματικες τεχνες Αστρονομια, Κανονική και Οπτική είναι τρεις από τις έξι, που υπηρετούσαν τη ζωή στην αρχαία Ελλάδα.Αυτές είναι προϊοντα των γενικευμένων μετρήσεων (7-6 αί. π.Χ.) και των οργάνων που επινοήθηκαν για να τις εξυπηρετούν.Η Αστρονομία με τα ημερολόγια και τους Γνώμονες, η Κανονική με τα μουσικά όργανα και η Οπτική με τις Διόπτρες απετέλεσαν τη βάση της αξιοποίησης της μέχρι τότε εμπειρίας. Αυτές, μαζί με τη Λογιστική, τη Γεωδαισία και βέβαια τη Μηχανική, οδήγησαν την Ελλάδα στον χρυσό 5ο αι. π.Χ.  Στο παρόν βιβλίο, οι τρεις αυτές τέχνες παρουσιάζονται πυκνά, περιεκτικά και τεκμηριωμένα με πλήθος μαρτυριών και σχεδίων, διά των οποίων γίνεται κατανοητό το ότι αυτές είναι γνήσιες θυγατέρες της αρχαίας Ελληνικής Αριθμητικής και Γεωμετρίας. Μία από τις έξη μαθηματικές τέχνες της ελληνικής αρχαιότητας ήταν και η Αστρονομία . Αυτή περιελήφθει μεταξύ των μαθηματικών τεχνών γιατί ασχολούνταν με:

Τις μετρήσεις του χρόνου (ημέρα , μήνα , έτους)

Τις ανατολές λαμπρών αστέρων , τις συνδεδεμένες με τις αγροτικές εργασίες .

Το μαθηματικό μοντέλο κίνησης του Ουρανού , στον γεωκεντρισμό,

Τις μέγιστες και ελάχιστες ημέρες του έτους , τις συνδεδεμένες με τις λατρείες του Ηλίου – Απόλλωνα και του Διονύσου της βλάστησης και τα διάφορα πολιτικά Ημερολόγια.