Στην Τέχνη της ζωγραφικής εμφανίζεται η ανάγκη του ανθρώπου-ζωγράφου να ξεχωρίσει μέσα από τις διαρκώς μεταβαλλόμενες πληροφορίες του οπτικού κόσμου εκείνες που είναι απαραίτητες για να αναπαραστήσει τα σταθερά και ουσιώδη χαρακτηριστικά των αντικειμένων.
Στα Μαθηματικά εμφανίζεται η ανάγκη του ανθρώπου-μαθηματικού να αναζητήσει την Αλήθεια διατυπωμένων ισχυρισμών όχι με τρόπο εμπειρικό, όπως για παράδειγμα από την άμεση εποπτεία ενός σχήματος, αλλά μέσω λογικών συλλογισμών. Έτσι, στα Μαθηματικά που διαχωρίζονται από τον αισθητό κόσμο, παρότι οι προκλήσεις βρίσκονται ως επί το πλείστον σ’ αυτόν, το περιεχόμενο κάθε έννοιας δεν μπορεί να γίνει γνωστό μονάχα με τη βοήθεια κάποιου σχήματος, αλλά με τη διατύπωση ενός ακριβούς ορισμού.
“Η Τέχνη και τα Μαθηματικά” αναδεικνύουν τη συμπληρωματικότητα και δυαδικότητα της ανθρώπινης φύσης που υπαγορεύεται από την ανάγκη για έκφραση και την ανάγκη για πρόβλεψη και κατανόηση, συνθέτοντας από κοινού δυο κύριες πνευματικές δραστηριότητες του ανθρώπινου πολιτισμού.
Άρης Μαυρομμάτης, Σοφία Σταθοπούλου, Αποστόλης Παπανικολάου (Από την εισαγωγή της έκδοσης)

«Αν το σχέδιο ανήκει στο πνεύμα και το χρώμα στις αισθήσεις, πρέπει κανείς πρώτα να σχεδιάζει για να καλλιεργεί το πνεύμα, ώστε στη συνέχεια να οδηγήσει το χρώμα σε δρόμους πνευματικούς» (Henri Matisse)

«Με το να αντιμετωπίζω με ζέση τα αινίγματα που μας περιβάλλουν και με το να εξετάζω και να αναλύω τις παρατηρήσεις τις οποίες είχα κάνει, κατέληξα στη σφαίρα αρμοδιότητας των μαθηματικών. Αν και παντελώς αμέτοχος οποιασδήποτε εκπαίδευσης ή γνώσης των θετικών επιστημών, συχνά ανακαλύπτω ότι έχω περισσότερα κοινά σημεία με τους μαθηματικούς απ’ ό,τι με τους συναδέλφους μου καλλιτέχνες»